Sportieve balans jaren tachtig - VV Hoogeloon 75 jaar

Uitbreiding sportpark
Na het kampioenschap in 1978 in de eerste klasse afdeling Noord-Brabant mocht het vaandelteam zich in het seizoen 1979-1980 onder het trainerschap van Nico van Diessen enkele weken koploper noemen in de vierde klasse KNVB. De titel ging dat seizoen naar het Eerselse EFC. In januari 1980 werd een vernieuwde lichtinstallatie in gebruik genomen op het trainingsveld. Met twee speelvelden en één trainingsveld voor ruim 300 leden zat onze club erg krap in zijn jas. Omdat er op korte termijn geen zicht was op een derde speelveld, zag het bestuur zich genoodzaakt een harde maatregel te nemen. In april 1980 werd besloten om niet langer personen van buiten ons kerkdorp als lid van de vereniging toe te laten.
In sportief opzicht werd het seizoen 1980-1981 afgesloten met een kampioenschap voor het vijfde elftal. Het tweede elftal bekroonde het seizoen 1981-1982 met een kampioenschap en promotie naar de reserve eerste klasse. Na langdurige onderhandelingen werden de gronden verworven voor een derde speelveld, dat medio 1984 in gebruik werd genomen. Hierdoor deed zich de mogelijkheid voor om een uitbreiding van het trainingsveld te realiseren, waarbij met steun van de plaatselijke Rabobank tevens een uitbreiding van de lichtinstallatie tot stand kon worden gebracht. Enkele jaren later konden ook weer niet-Hoogelooners lid worden van de club.

Het negende elftal
Begin jaren tachtig werd binnen onze club de "verenigingsperiodetitel" ingesteld, waarbij via een ingenieus telsysteem ieder elftal wel een kans krijgt om een van de twee beschikbare titels per seizoen in de wacht te slepen. De winnaars waren zeer divers, de constante factor was het omzetten van de beloning in natura!
Ook in het begin van de tachtiger jaren slaagde het "roemruchte negende" erin de toon te zetten, waar het ging om sfeer en creativiteit binnen onze club. De lotgevallen van het elftal werden in een boekwerk beschreven met de titel "HOOGELOON 9, door de jaren heen, zonder roem of eer". Onder de "saamhorigheidsvlag" van Jan Janssen wist dit elftal zich binnen het verenigingskader een unieke plaats te verwerven. Op het veld waren de resultaten aan de magere kant, maar voor en na de wedstrijden werd een ongekende veelzijdigheid aan talenten ten toon gespreid. Al deze talenten werden in stijl opgetekend door Kees Buylinckx. Bekijk voor de anecdotes de tab "Hoogeloon 9" bovenin.

Degradatie direct gevolgd door kampioenschap
Het vaandelteam kon het vierde klasse-niveau vasthouden tot en met het seizoen 1982-1983. Een heuse blessuregolf liet zijn sporen na en lag mede ten grondslag aan de degradatie, waarvoor ook trainer Voorjans het team niet kon behoeden. Daar kwam nog bij dat Hein van de Huijgevoort, vele jaren lang het gezicht van Hoogeloon 1, afscheid nam van de actieve voetballerij.
Toch kon het verloren terrein in het seizoen 1983-1984 onder leiding van trainer Ad Verdonk direct worden herwonnen. Op 29 april 1984 werd via een 1-0 winst in en op Maarheeze het kampioenschap voor de neus van Marvilde weggekaapt en kon weer aansluiting worden gezocht in de gelederen van de "grote" KNVB. Opvallend detail daarbij was, dat Hoogeloon alleen op de slotdag van het seizoen "bovenaan" stond!
Hoogtepunt van dit kampioenschap vormde ongetwijfeld de gezamenlijke huldiging in het  gemeentehuis te Hapert met het eerste elftal van buurvereniging Casteren, dat op dezelfde dag het kampioenschap wist te behalen in de tweede klasse afdeling Noord-Brabant. In de aansluitende seizoenen kon Hoogeloon met verve het vierde klasse-niveau vasthouden, niet in de laatste plaats door de inbreng van de families Mollen en De Laat.

Winnaar Fair Play Cup KNVB
Vermeldenswaard is zeker ook, dat in 1985 de gezamenlijke elftallen 2 t/m 9 de Fair Play Cup van de KNVB afdeling Noord-Brabant wisten te winnen! Met leiders, bestuur, trainers en aanvoerders werd afgereisd naar Den Bosch voor de officiële uitreiking van deze wisselbokaal.
In deze periode is voetbalvandalisme een bekend en berucht begrip geworden, ook in het amateurvoetbal. Hoewel het volgende voorval in eerste aanleg als "vandalisme" werd gezien, bleek de vermissing van een koffer met de trainingspakken van de Hoogeloon 1 spelers achteraf een geslaagde grap.
Rond de jaarwisseling 1985-1986 werd na afloop van de wedstrijd Hoogeloon-Gestelse Boys de koffer door onbekenden achterover gedrukt. Na herhaalde oproepen in het Eindhovens Dagblad werd de koffer (met ongeschonden inhoud) op 13 januari 1986 anoniem afgegeven bij de kantine van Gestelse Boys……..

Opnieuw degradatie
Helaas moest in het seizoen 1988-1989 toch weer het stapje terug worden gedaan en werd met het eerste elftal afgedaald naar de afdeling Noord-Brabant. Wellicht kan de datum 23 juli 1988 als een voorbode van deze neergang worden uitgelegd. Op deze dag speelde namelijk een elftal bestaande uit spelers van de verenigingen Hoogeloon, Hapert en Casteren, in het kader van een verlate festiviteit rond het 800-jarig bestaan van de gemeente Hoogeloon c.a., tegen de kersverse Europese clubkampioen PSV en verliest met 8-0.
Op de valreep van het decennium in het seizoen 1989-1990 slaagde het derde elftal erin om kampioen te worden en te promoveren naar de tweede klasse afdeling Noord-Brabant na twee beslissingswedstrijden tegen Waalre 3.

naar boven.

Het elftalreglement
Naast wedstrijdverslagen, agenda’s en verslagen van jaarvergaderingen en jaaroverzichten werden in het boekwerk opgenomen het reglement van Hoogeloon 9 en het lied, dat werd gecomponeerd ter gelegenheid van het behalen van de verenigingsperiodetitel.
Centrale gedachte in het reglement:
"Elke redelijke opdracht of taak -zelfs de eenvoudigste- moet altijd zonder morren of protesteren worden uitgevoerd: Saamhorigheid.".
Men wordt pas toegelaten tot het negende als het reglement uit het hoofd wordt gekend.
Daarom wordt geadviseerd:
"Hang het reglement langs uw bed aan de muur, aan de zijde waar de man slaapt, zodat u -of u nu in of uit het bed klimt- het reglement steeds voor uw neus ziet hangen. Kent u het niet, lees dan éénmaal aandachtig de tekst door en leg dan uw hoofd ten ruste. Herhaal dit ’s-morgens bij het opstaan. Middagdutjes zijn vrij van deze handeling, omdat dit in onze gelederen niet of nauwelijks voorkomt. Dit ritueel moet men zodanig vaak herhalen, dat het een gewoonte wordt dat bij het naderen van de slaapkamer het reglement al enkele malen over de lippen is geweest.
Mocht men erop staan dat de echtgenote het reglement ook van buiten leert, dan kan men het beste het bovenstaande met luide stem doen. Succes zal dan zeker niet lang uitblijven.
Sterkte ermee.".  

De taakverdeling binnen de groep
In de stukken wordt verder teruggelezen dat er binnen het negende naast een voorzitter ook nog fungeren een penningmeester ("wie een opgelegde boete met honderd gulden kan betalen, moet 50 cent extra betalen"), een notulist, een aanvoerder en hulpaanvoerder, een leider en hulpleider, een feestcomité, een fietscomité, een perswoordvoerder en een archiefverzorger.
De perswoordvoerder heeft als taak:
"Het op verzoek van leider en spelers van Hoogeloon 9 naar buiten uitdragen van de SAAMHORIGHEIDSgedachte -door middel van woord, beeld of geluidsmedia- ten einde een nog betere erkenning te verkrijgen van de positieve en homogene doelstelling, zoals deze door Hoogeloon 9 wordt weergegeven in haar reglement.".
Verder was er een enigszins dubieuze rol weggelegd voor Ad (AAT) van Beers. Hem werd bij overweldigende meerderheid, zo wordt gelezen in de annalen, de titel van A.A.T. (aan- en afvoertroepen) toegekend, anders gezegd werd hij verantwoordelijk geacht voor de aan- en afvoer van consumptieve zaken .

De afgelaste wedstrijd in De Weebosch
Vermeldenswaard is zeker ook een uitstapje voor een geplande wedstrijd in De Weebosch in februari 1981. Aldaar aangekomen bleek de wedstrijd afgelast en bleven de dames van de Weebosscher kantine met een soepoverschot zitten.
Na enig "aandringen" was Hoogeloon 9 bereid dit overschot weg te werken. Om de schijn van het doorgaan van de wedstrijd op te houden, werd een 0-3 ruststand doorgebeld naar Hoogeloon met de toevoeging de kantine aldaar zeker niet te sluiten voordat de "helden" op de thuisbasis waren teruggekeerd.
Leider en prins carnaval "Saamhorigheid" voelde zich met zijn "raad van elf" in de "tweede helft" gehouden om de dames van de kantine een geïmproviseerde carnavalsonderscheiding toe te kennen, welke toekenning tot en met de blessuretijd en tot aan het laatste fluitsignaal moest worden gevierd….

De verdwenen prijzenkast
Tot slot het nimmer opgeloste mysterie van de prijzenkast van Hoogeloon 9. Hoewel een stevige spijker was gebruikt om de kast te verankeren, verdween deze kast spoorloos uit de kantine. De spijker bleef nog jarenlang zitten!
Alle naspeuringen van het speciaal daartoe in het leven geroepen Spijkercomité ten spijt is de prijzenkast nog altijd niet teruggevonden…..

naar boven.